Nasze propozycje dla dzieci (cz. I)

Termin: 20 – 24 kwietnia 2020 r.

Temat zajęć: Zabawy muzyczno-ruchowe z elementami metody R. Labana

Cele: rozwijanie sprawności fizycznej, dziecko aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach i zabawach, reaguje na umówione sygnały, koncentruje się na wykonywanym ćwiczeniu, współdziała z rodzicem podczas wykonywania ćwiczeń.

Potrzebne podczas zabawy: nagrania melodii (smutnej, wesołej, cichej, głośnej), bębenek/dzwoneczek, kostka do gry, załącznik „a” z poleceniami.

1. Zabawa „Moje dłonie prowadzą”

Dziecko z rodzicem stają naprzeciwko siebie i stykają się lekko dłońmi. Wolna i cicha muzyka jest sygnałem, aby jedno z nich zaczęło poruszać rękami tak, jakby malowało przed sobą dowolny obraz. Ruchy powinny być powolne i urozmaicone, od małych do bardzo szerokich. Partner musi nadążyć za ruchami prowadzącego, sam biorąc tylko bierny udział w malowaniu. Muzyka głośna jest sygnałem dla drugiej osoby, która przejmuje rolę prowadzącego.

2. Zabawa „Rób tak jak ja”

Rodzic staje przed dzieckiem i przy nagraniu myzyki tanecznej wykonuje różne rytmiczne ruchy – podskakuje, robi skłony, skręty tułowia, obroty ramion itp. Dziecko go naśladuje.

3. Zabawa z rymowanką

Dziecko maszeruje po obwodzie koła, mówiąc rymowankę w rytmie granym na bębenku lub dzwoneczku przez rodzica.

Ruch to bardzo ważna sprawa,

każdy o tym wie,

daje zdrowie i kondycję

– radość daje też.

Dzieci starsze szybciej zapamiętają słowa rymowanki i będą powtarzały ją samodzielnie. Dzieci młodsze mówią rymowankę z rodzicami. Zwracamy uwagę, aby słowa były wypowiadane głośno i wyraźnie.

4. Ćwiczenia z elementami metody R. Labana

Wyczucie własnego ciała:

  • przy nagraniu muzyki dziecko tańczy, poruszając wymienionym przez rodzica częściami ciała ( tylko rękami, tylko nogami, głową, całym ciałem itp.),
  • dziecko swobodnie tańczy przy muzyce, na przerwę w grze zatrzymuje się w bezruchu, dotykając jedną częścią ciała drugiej, np.: łokciem – uda, ręką – głowy, kciukiem – nosa,
  • dziecko interpretuje ruchowo nagranie muzyki smutnej, a potem muzyki wesołej,
  • dziecko chodzi i biega według rytmu wystukiwanego przez rodzica.

Rozwijanie wyczucia płynności ruchów i ciężaru ciała w przestrzeni i w czasie:

  • dziecko swobodnie biega przy nagraniu rytmicznej melodii, na przerwę w muzyce zastyga w bezruchu w wymyślonej przez siebie pozie (przerwy z muzyce wyznacza rodzic).

Adaptacja ruchów własnych do ruchów partnera lub grupy:

  • w rytmie wesołej melodii dziecko tańczy w niskiej pozycji, a rodzic okrążając dziecko, tańczy wysoko; po chwili następuje zmiana,
  • cała rodzina tańczy, a gdy następuje przerwa w muzyce, każdy dotyka dowolnej części ciała najbliższej osoby, tworząc z nią figurkę i pozostając w bezruchu, aż muzyka pobudzi ich znów do tańca.

5. Wykonywanie ćwiczeń zgodnie z poleceniem z załącznika „a”

Dziecko z rodzicem do zabawy mogą wykorzystać kostkę do gry planszowej lub samodzielnie przygotować kostkę z papieru. Rodzic wyjaśnia dziecku zasady zabawy: dziecko lub rodzic rzuca kostką, liczą ile oczek wypadło (dzieci starsze samodzielnie liczą oczka na kostce, dzieci młodsze liczą z rodzicami), i wykonują odpowiednie ruchy, które opisane są obok podanej liczby kropek w załączniku „a”.