13 kwietnia 2021 r.

Materiały do pracy z dziećmi w domu (dla wszystkich grup).

Temat: Cuda i dziwy. Przybysze z kosmosu.

Cele: rozwijanie mowy, poszerzanie wiedzy na temat kosmosu, rozwijanie wyobraźni i inwencji twórczej, rozwijanie sprawności fizycznej.

1. Rytmiczne dzielenie (na sylaby) słów związanych z kosmosem, np.: rakieta (ra-kie-ta), gwiazdy (gwiaz-dy), planety (pla-ne-ty), kosmonauta (kos-mo-nau-ta).

2. Rozwiązywanie zagadek związanych z kosmosem.

Z wysoka do nas błyska,
wprost nie znosi nudy.
Raz okrągły, jak bułka,
raz, jak rogal chudy. (księżyc)

Są ich miliony bezchmurna nocą.
Wysoko nad nami na niebie migocą. (gwiazdy)

Grzeje Ziemię wciąż, bez końca,

Zimno byłoby tu nam bez… (słońca)

Czy to spodek czy rakieta?

Ufoludek nim ucieka. (UFO)

Rodzic tłumaczy, że nazwa UFO powstała z piewszych liter angielskich wyrazów oznaczających niezidentyfikowany obiekt latający).

3. Wysłuchanie opowiadania Natalii Usenko pt. ,,UFO”.

Pewnego razu wróżka Laurencja wybrała się do parku na poranny spacerek. – Jejku! – zawołała nagle i stanęła jak wryta. – Śni mi się czy co? Na polance stoi ogromny talerz! Cały biały w różowe kwiatki. Skąd on się tu wziął? – Przyleciał – mruknęła papuga Klarcia. – Telewizji nie oglądasz czy co? To nie jest zwykły talerz, tylko latający. Nazywa się UFO. – A kto to są te małe kolorowe, co na nim siedzą? – Ufoludki, oczywiście. Zobacz, jak płaczą. Chyba mają kłopoty. – No to chodźmy im pomóc! – zawołała Laurencja. Ufoludki na ich widok ucieszyły się okropnie i zaczęły pokazywać coś na migi. – Zepsuły się im baterrryjki – przetłumaczyła Klarcia. – Nie mogą lecieć dalej. – To ja im takie bateryjki wyczaruję! – Lurencja podniosła swoją czarodziejską różdżkę. Niestety, za pierwszym razem wyczarowały jej się ogórki. Za drugim – kręgle. A za trzecim – maszynka do golenia. – Chyba się nie znam na bateryjkach – westchnęła Laurencja. – W szkole czarownic zawsze miałam pałę z fizyki. Ufoludki płakały coraz głośniej i wyrywały sobie z głów czerwone włosy. Laurencja też zaczęła chlipać. – Przestań się mazać! – rozzłościła się Klarcia. – Rusz głową! – Już wiem! – zawołała Laurencja i puknęła się różdżką w czoło. W jednej chwili z dwu stron talerza wyrosły wielkie nietoperzowe skrzydła, a z trzeciej – puszysty lisi ogon. – Pip, pip, kuraa! – wrzasnęły ufoludki i skoczyły do talerza. – Pęki, pęki, pa, pa! – To na pewno znaczy: „Hip, hip, hurra” i Dzięki, dzięki” – wyjaśniła Klarcia. – A „pa, pa” – to sama wiesz. W chwilę później talerz, machając skrzydłami i powiewając ogonem, zniknął w chmurach. – Tym razem naprawdę ci się udało – powiedziała Klarcia. – Jesteś zupełnie dobrą czarownicą. – No myślę – odparła Laurencja i zadarła nos do góry.

• Rozmowa na temat opowiadania.

– Co zobaczyła wróżka Laurencja w parku?

– Dlaczego ufoludki wylądowały w parku?

– Co wyczarowała wróżka zamiast bateryjek?

– Jak się zakończyła ta historia?

4. Opowieść ruchowa „Wyprawa w kosmos” – przy nagraniu spokojnej muzyki. Dziecko naśladuje czynności, o których opowiada rodzic

„Pewnego dnia dzieci postanowiły wybrać się w podróż kosmiczną, aby sprawdzić, czy w kosmosie można spotkać żywe istoty. Założyły skafandry kosmiczne, weszły po drabince do statku kosmicznego, zapięły pasy bezpieczeństwa i wystartowały. Leciały, leciały, omijały inne statki, machały rękami do pilotujących je kosmonautów, aż wylądowały na nieznanej planecie. Po drabince wysiadły ze statku i przeskakiwały z nogi na nogę po kamieniach, których pełno było dookoła. Następnie czołgały się przez gęste trawy do małego jeziorka. Wrzucały do niego drobne kamyczki, aby się przekonać, czy jest głębokie. Nagle zobaczyły dziwną postać. Poruszała się, stawiając duże kroki, na szeroko rozstawionych nogach. Co pewien czas podskakiwała w górę. Dzieci bardzo się przestraszyły. Zaczęły biec w kierunku swojego statku. Dopiero kiedy w nim usiadły, poczuły się bezpieczne, chociaż nieco zmartwione, że bliżej nie poznały mieszkańca planety, którą odwiedziły.

5. Zabawa bieżna „Statki kosmiczne” – dzieci biegają po pokoju naśladując statki kosmiczne, omijają poduszki – planety, od czasu do czasu lądują siadając na planecie – poduszce.

6. Zaproponowanie namalowania wymyślonej przez dzieci postaci palcem maczanym w farbach w różnych kolorach.

• Zachęcanie do opowiadania o namalowanej postaci (z jakich części się składa); nadawanie jej imienia; wymyślanie nazwy planety, z której pochodzi.

7. Zabawa ,,Jak witają się ufoludki?”
Rodzic pokazuje, jak według niego mogą się witać ufoludki, a dzieci naśladują jego propozycje. Np. Łapie się za nos, chwyta jedną ręką swój nos, a drugą ręką witającego się z nim ufoludka i kłaniają się razem. Następnie dziecko pokazuje potem swoje propozycje.

8. Ćwiczenia artykulacyjne ,,Mowa kosmitów”.
Dzieci powtarzają za rodzicem grupy sylab, np.: zu, że, żo, ża, ży, żi, sza, szo, sze, szy, szu, szi, cza, czo, cze, czy, czu, czi…

9. Tworzenie nazw mieszkańców poszczególnych planet przez analogię, np. Ziemia-Ziemianie, Mars-Marsjanie.

10. Dzieci z grupy Muminki: wykonanie zadań w zielonych kartach pracy cz. 3, s. 72, 73.

11. Bajka edukacyjna pt. „Układ Słoneczny dla dzieci – 123 Edukacja”.