14 kwietnia 2021 r.

Materiały do pracy z dziećmi w domu (dla wszystkich grup)

Temat: Planeta Ziemia.

Cele: rozwijanie umiejętności wypowiadania się na określony temat, rozwijanie mowy, rozwijanie sprawności manualnej.

1. Nauka rymowanki „Ziemia – nasza planeta”.

Ziemia to nasza planeta

i na niej wszyscy mieszkamy.

Jest domem dla ludzi i zwierząt,

więc za to ją bardzo kochamy

2. Ćwiczenia logopedyczne.

Ruch planet-dzieci poruszają językiem, ruchem okrężnym, przy szeroko otwartej jamie ustnej:

raz na dole, raz na górze.

Start statku kosmicznego – język mają ułożony na dolnej wardze, wzbijają go ku górze i kierują jak najdalej w stronę nosa. Następnie lądują na dalekiej planecie – język opada na dolną wargę.

Powitanie ufoludków – przesuwają język po górnej wardze w prawo i w lewo. Gdy dzieci opanują ten ruch w dokładny sposób, dodajemy do niego ruch rąk: unoszą ręce w górę i przesuwają je, zgięte w łokciach, od lewej strony do prawej.

Rozmowy kosmitów – dzieci wymawiają sylaby:ba, bo, bi, be, bu, by, pa, po,pi, pe, pu, py, najpierw cicho, a potem coraz głośniej, a następnie głośno i coraz ciszej.

Wspólny posiłek – dzieci naśladują ruchy żucia przez poruszanie żuchwą, z jednoczesnym ruchem warg.

Zjeżdżalnia dla ufoludków- czubek języka opierają za dolnymi zębami, a środkową część języka unoszą do góry, tworząc zjeżdżalnię dla ufoludków.

3. Słuchanie opowiadania ,,Spotkanie z ufoludkiem” B. Koronkiewicz.

Wczoraj wieczorem mamusia przeczytała mi bajkę o kosmitach, pocałowała na dobranoc i wyszła z pokoju, a ja wtuliłem się w poduszkę i prawie zasnąłem. Myślałem o tej bajce i o tym, że chciałbym spotkać takiego ufoludka. Nagle wydało mi się, że słyszę pukanie do okna. Trochę się wystraszyłem, ale tylko trochę, bo przecież nie jestem już małym dzieckiem. Powoli odwróciłem głowę w stronę okna i wyskoczyłem z łóżka, ponieważ za oknem zobaczyłem dziwną postać. Podszedłem bliżej i nie mogłem uwierzyć w to, co widzę: tam był ufoludek! Przyklejał twarz do szyby, nos mu się rozpłaszczył i prosił mnie, żebym go wpuścił. Otworzyłem okno, które i tak było trochę uchylone, a wtedy dziwny stworek szybko wskoczył do pokoju i mogłem mu się lepiej przyjrzeć. Był zielony, zupełnie jak w bajce. Miał wielkie, świecące oczy, antenki zamiast uszu i bardzo szeroki nos. Na sobie miał błyszczące i szeleszczące ubranko i był mojego wzrostu. Chciałem go zapytać, czy tak jak ja ma sześć lat, ale jakoś nie dałem rady wydobyć z siebie głosu. Nie ze strachu, tylko z wrażenia. A on pokazał mi taki jasny punkcik na niebie i powiedział, że tam mieszka. Mówił w jakimś dziwnym języku, ale ja wszystko rozumiałem. W końcu i ja się odezwałem. Spytałem, czy jest głodny, bo przecież gościa trzeba czymś poczęstować. Pokręcił głową, a więc mnie zrozumiał i już wiedziałem, że zostaniemy przyjaciółmi. Powiedział, że jest bardzo zmęczony, gdyż ma za sobą daleką podróż. Położył się na dywanie, zamknął oczy, a ja mu podłożyłem pod głowę swoją poduszkę i wyobrażałem sobie jak się rodzice rano zdziwią, kiedy przyprowadzę gościa na śniadanie. Obudził mnie wesoły głos mamy. Pytała, w kogo rzucałem w nocy poduszką. Jak to rzucałem? Dałem ją swojemu gościowi, który na niej spał. Otworzyłem oczy i… nie zobaczyłem zielonego ludzika. Pewnie przestraszył się mamy, bo jest duża i chyba nie wierzy w ufoludki. A teraz się śmieje, gdy słucha o moim spotkaniu z nowym przyjacielem. Opowiem dzieciom w przedszkolu, one na pewno uwierzą.

Rozmowa w oparciu o wysłuchane opowiadanie.

– Jaką bajkę przeczytała mama swojemu synowi wieczorem?

– O czym myślał chłopiec?

– Kogo chłopiec zobaczył za oknem?

– O co ufoludek poprosił chłopca?

– Jak wyglądał ufoludek?

– Gdzie mieszkał ufoludek?

– Gdzie ufoludek spędzi noc?

– Jakie pytanie zadała synowi mama, gdy obudziła go z rana?

– Jak mama zareagowała na opowieść syna o ufoludku?

– Jak myślisz, czy spotkanie z ufoludkiem wydarzyło się naprawdę?

Co pokażesz ufoludkowi? – wypowiedzi dzieci.

Dzieci mówią, co chciałyby pokazać ufoludkowi, który przybył na naszą planetę.

4. Ćwiczenia plastyczne „Ziemia – zielona planeta”.

Dzieci przyklejają na zielonych kartkach (w kształcie koła) obrazki przedstawiające rośliny, zwierzęta, ludzi powycinane z kolorowych czasopism. Rodzice zachęcają do wypowiedzi na temat prac.

5. Dzieci z grupy Muminki: wykonanie zadań w zielonych kartach pracy cz. 3, s. 74.

6. Słuchanie piosenki „Zielone ufoludki” z repertuaru zespołu Fasolki.

Dzieci powtarzają tekst piosenki zachowując podany rytm, tempo oraz właściwą intonację.

Mój brat wciąż czyta o kosmitach,
Gwiazdach, planetach i orbitach.
O niczym innym nie chce słyszeć,
Nawet do UFO listy pisze.

Wreszcie zasłużył na nagrodę
I latający ujrzał spodek,
Bo wylądował dziś w ogródku
Pojazd zielonych ufoludków.

Zielone włosy, zielone butki,
Całe zielone są ufoludki.
Zielone włosy, zielone butki,
Całe zielone są ufoludki.

Kot na ich widok zaraz zmyka,
Dziwnego boi się ludzika.
Pierwszy kot przykrył nos ogonem,
Może to gryzie to zielone.

A czym się żywi śmieszny stworek?
Czy zjedzą z nami podwieczorek?
Kompot dostały, tort dostały,
Zjadły, wypiły, odleciały.